2 juni.

Fietsen is niet populair in Zweden (alleen de hoofdwegen zijn geasfalteerd. 100 Kilometer heen en dezelfde route terug is onaantrekkelijk). Dat zal wel de reden zijn (en niet de populariteit van ons weblog; hoewel we naast onze fietsschoenen zouden kunnen fietsen vanwege alle schouderklopjes en aanmoedigingen die we ontvangen) dat veel automobilisten naar ons zwaaien en toeteren. Of zelfs uitstappen om ons te fotograferen: drie rariteiten voortsnellend in een rijtje en uitgedost in een uniform, strak pakje met opschriften. 'Waarvoor is de weg en waarheen leidt de weg die we moeten gaan' (begrafenishit van Mieke Telkamp)?

In het eerste deel van dit avontuur waren we van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat in touw: fietsen, koken, eten, schoonmaken, wassen, tenten opzetten, weblog maken, route plannen. Deel twee laat 's avonds meer tijd voor andere, ook belangrijke zaken. De route is momenteel minder zwaar, de weeromstandigheden zijn gunstiger en we volgen dag na dag dezelfde weg. Daarnaast is de STAR langzamerhand optimaal op elkaar afgesteld. Dat geldt niet alleen voor de technische onderdelen (pedaalslag, toerental) maar zelfs voor de organische functies. Zo loopt de behoefte om de blaas te legen geheel synchroon (we gooien nu even alles in de uitverkoop): zo'n 4 keer p.d. knijpen de fietsers gelijktijdig in de remmen voor een plaspauze. Zo staan we opgesteld in een rijtje langs de weg (de kopman van dat moment voorop). Op zo' n tocht als de onze verlies je helaas een deel van je decorum. Net zoals Jan R. gisterenavond vertelde op deze reis de helft van zijn principes losgelaten te hebben (Ans: je krijgt een flexibelere en dus prettigere man van ons terug). De extra vrije tijd besteedt ieder op zijn eigen wijze. Voor de een is dat experimenteren met zijn Garmin ( tomtom voor de fiets), voor de ander sport- en beursberichten op tv kijken en voor nog weer anderen een wandelingetje maken, aan een meer mijmeren bij de avondzon, lezen of muziek luisteren. Verder wordt er bij een sapje (vanwege overdadig alcoholgebruik is in Scandinavië alcohol alleen in speciaalzaken te vinden) en een Groninger droge worst veel gekletst. Over fietsen, voetbal, politiek en...fietsen. Het blijft ten slotte een Heerensocieteit.

We fietsen vandaag 110 km. De rest van de dag en morgen nemen we rust. Goed voor het mentaal en fysiek ontslakken van hoofd en lijf want we gaan langzamerhand beginnen aan de Grande Finale. (We hebben vandaag alvast champagne gekocht voor de Noordkaap. Misschien wat overmoedig want we krijgen nog een zwaar deel.) Daarbij komt dat de weersvoorspelling voor morgen niet goed is. We bereiken vanmiddag Strömsund, een plaats tussen twee grote meren (die weer aansluiten op een merenketen) en gelegen in een groot natuurgebied (een bijzondere bergwereld). Strömsund is verder bekend omdat hier de grootste concentratie beren van Zweden te vinden is. Verder veel bevers en het gebruikelijke spul: wolven, lynxen, elanden, vossen. Er zijn prachtige kanomogelijkheden. Harry en ik overwegen te gaan kayakken en de beide Jannen willen een fietstocht rond een meer gaan maken.

3 juni

De wereld verandert langzamerhand. We zien vaker verwaarloosde huizen en meer huizen met golfplaten ipv dakpannen. De dorpjes worden stoffiger en er zijn nauwelijks mensen te zien op straat: je verplaatst je ook locaal per auto. Dat zijn vooral bestofte vans (kleine vrachtwagens) en grote bakken van auto's met veel schijnwerpers (de vierwiel aangedreven oude Volvo, Subaru, Nissan of Rangerover). Na een bezoek aan de plaatselijke supermarkt stapt men weer in de auto en verdwijnt naar Nergensland.Soms wordt er nog even in stilte een hamburger of kebab genuttigd in het plaatselijke culinaire hoogstandje: de grillsalon of grillhuset. Nergens is sprake van hectiek. Veel mensen hebben overgewicht en de mannen dragen vaak klompen of bergschoenen, spijkerbroek en een pet met opschrift. Vrouwen dragen vaak gympies. Het oog dat op zoek is naar schoonheid verlangt in heimwee terug naar Göteborg. Het leven in dit gebied voltrekt zich vooral in en rond de bosbouw en dus zullen mensen hier andere verwachtingen van het leven koesteren.