Ongemakken: Allesgaat niet van een leien dakje zoals jullie misschien zouden denken. Ik zelf(Harry) ben na drie dagen tijdens het douchen door mijn rug gegaan. Stond flink geblokkeerd en de twijfel sloeg toe of ik wel verder kon fietsen. Ik ben de volgende dag wel gestart en eigenlijk werd het van het fietsen beter. Alhoewel niet pijnvrij merk ik gelukkig dat het met de dag beter gaat. Jan v.d. Laan dacht op 3 sneetjes brood en een kopje rijst de tocht te kunnen fietsen. Hij blijkt een scanner in zijn mond te hebben en bijalles wat men in Nieuw Buinen niet eet gaat er een klepje in zijn slokdarm dicht. Gevolg: geen heerlijke tapas en na 3 dagen uitgehongerd waardoor hij een dag als passagier in de camper mee moest. Inmiddels gaat het weer goed met hem en vanmorgen knalde hij de bergen weer op. Gerard denkt maar aan 2 dingen en dat zijn fietsen, wat hij overigens bijzonder sterk doet, en eten. De hele dag moeten er calorieen in en als er geen patiseria in de buurt is heeft hij een probleem. Jan Riethoven heeft af en toe wat moeite met de orientatie en 2x waren wij eerder op de camping dan hij met de camper. Verder gaat het goed met hem en hij zal de enige zijn die na deze reis zwaarder is dan voor vertrek.

Wat ons verwondert is dat onze benen nog steeds goed voelen. Dit komt ongetwijfeld door de muesli van Gerard zijn moeder en de pillen, poeders en capsules vanNan. Hier komen we later op terug. Tot slot: reeds 14000m geklommen en vandaag onze eerste lekke band.